Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
әлек
1. Әбігер, әуре. 2. Сергелдең, дүрбелең, әуре-сарсаң. 1916 жылдың әлегі. Әлегін аспаннан келтірді [шығарды] – шат-шәлекейін шығарды, астаң-кестең етті. Әлек болды [қылды, етті] – әуреге салды, әбігерледі. Әлекке түсті [салды] – әбігер болды, әуреге салды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: әлек


будет выглядеть так: Что такое әлек