Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
әлпештеу
1. Бетінен қақпай, мәпелеп өсіру. Біреудің әлпештеген баласы еді. 2. ауыс. Бағып-қағу, күту. Тайбурылды жас балаша әлпештеп , үйдің ішінде сақтайды екен (Сейфуллин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: әлпештеу


будет выглядеть так: Что такое әлпештеу