Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
әп
Ап деп ұмтылғанда айтылады. Ол " әп !" деп тартып алды (Жұмалиев). Әп, бәрекелді – жарайсың, дұрыс болған. Әп, бәлем – өзіне де сол керек д.м. Әп дегенде – шу дегенде, басында. Әп дегеннен – шу дегеннен, басынан. Әп дегенше – іп-ілезде, теп-тез
Ап деп ұмтылғанда айтылады. Ол " әп !" деп тартып алды (Жұмалиев). Әп, бәрекелді – жарайсың, дұрыс болған. Әп, бәлем – өзіне де сол керек д.м. Әп дегенде – шу дегенде, басында. Әп дегеннен – шу дегеннен, басынан. Әп дегенше – іп-ілезде, теп-тез