әу
1. Біреудің шақырғанына берілетін жауап ретіндегі ишарат сөз. "Қара Қожа" дегендерге" әу " деп жалт қарайтын болдым (Соқпақбаев). 2. Біреудің назарын өзіне аудару үшін айтылатын ишарат сөз. Әу , кімсің, кірсеңші! – деді (Нұртазин). Әу баста [дегенде] – әуелгі кезде, ең алғаш. "Әу" деп көрмеген – ән салмаған, ән айтпаған. Әу десті – бірлесті, уағдаласты, ауыз жаласты