Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә [Ө]
өбектеу
1. Аялау, әлпештеу, бәйек қағу. Аясында балалары, ұшып-қонып өбектейді (З. Қалауова). 2. ауыс. Қалбалақтап асып-сасу, құрдай жорғалау. Құнанбайдың күтіп тұрғанын көріп, өбектеп қамшыланып асыға жүріседі (М. Әуезов). 3. ауыс. Жағыну, жағымпаздану. Майда тілмен өбектеді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: өбектеу


будет выглядеть так: Что такое өбектеу