Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
өбісу
1. орт.етіс. Өп-іс 2. ауыс. Бір-бірімен жалғасу, қосылу, түйісу. Бір-бірімен қоян-қолтық өбіскен шыңдар (Әлімжанов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: өбісу


будет выглядеть так: Что такое өбісу