Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә [Ө]
өгей
1. Өзі тумаған, өз кіндігінен емес. Өгей әке, өгей шеше. 2. Асырап алған, өзінен тумаған (ұл, қыз). Өгей бала, өгей қыз. 3. ауыс. Бөтен, жат. Өгей өңір, өгей өлке. Өгей көрмеді [санамады, тұтпады] – жатсынбады, жатырқамады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: өгей


будет выглядеть так: Что такое өгей