өгіз
1. Сиыр малының піштірілген еркегі; күш көлігі. Атан өгіз, дөнен өгіз, құнан өгіз. 2. ауыс. Ірі, дөңкиген, дәу. Әли дегені бір өгіз екен (О.Сәрсенбаев) 3. ауыс. Топас, дойыз. Қой деңдер деймін мына өгіздеріңе (Дәуренбеков). Өгіз арба – өгізге жегілетін ырдуаны бар үлкен арба. Өгіз соқа – өгізге жегілген соқа. Өгіз аяң – өте шабан, баяу жүріс, іс. Өгіз аяңға басты [салды, кірісті] – өте, баяу қозғалды, жай жүрді. Өгіз жон – дөңкиген, күжірейген. Өгіз олжа – мол олжа. Өгіз терісі талыс – мықты берік, көнбіс