Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
өзгелену
IБасқаша боп өзгеру, ерекшелену. Өзіме орын таппай, аласұрып өзгеленем
II
Өңештеу, барын салу, айтқанынан қайтпау. Ол айтқанынан қайтпай өзгеленіп отырып алды. (Жұмаділов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: өзгелену


будет выглядеть так: Что такое өзгелену