өкпе
IАдам мен жан-жануарлардың тыныс алу мүшесі. Оттегі ауадан өкпеге оңай жетеді. Өкпе ауруы – өкпеге суық тиіп, қабынудан пайда болатын жұқпалы ауру; өкпе түберкүлезі. Өкпе қабынуы – әр түрлі аурулардың асқынуы салдарынан пайда болған ауру. Өкпемен қақты (этногр. ) – ұшынғанда, қорыққанда қолданатын халықтық ем. Өкпесі аузына [алқымына] – тығылды [күйді] – ентікті, өкпесі өшті. Өкпесі қабынды [өшті] – ентікті, алқынды. Өкпесін [екі, қос] қолына алып – асығып-үсігіп, бар пәрменімен. Өкпе тұс – қаптал жақ, тұспа-тұс жақ
II
Кісіге көңілі қалғанда айтылатын наз, реніш. Ақтоқты Ақанға өкпесін айтты (Мағжан). Өкпе жүрмейді – ренжуге, өкпелеуге болмайды. Өкпе сақтады – ренжіді, өкпеледі. Өкпесі қара қазандай – қатты өкпелі, ренжулі