Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә [Ө]
өкпелеу
1. Біреуге ренжу, налу. Бермеген соң сол қонақ өкпеледі. Елемеді мені деп кектенеді (Шәкәрім). 2. Аузын бұртитып, томсыраю, қылтию. Беті жаманның айнаға өкпелеу і жөн бе? (Байтұрсынов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: өкпелеу


будет выглядеть так: Что такое өкпелеу