өкше
1. Табанның артқы жағы, бөлігі. Менің өкшем ауыратын болды. 2. ауыс. Аяқ киімнің өкше тұратын бөлігі. Әлдекімнің өкшесінің тықылын естідім (Мұқаев). Өкше аударды – басқа жаққа көшті; қоныс аударды. Өкше басар – жас мөлшері жақын, тетелес. Өкше басып жүрген – жас мөлшері қарайлас, жас деңгейі шамалас. Өкшелеп қуды – ізбе-із, қалмай қуды. Өкшеңді жалтырат – бұл арадан тез кет, тайып тұр! Өкшесі жерге тимейді – шапшаң жүгірді, дамыл таппады. Өкшесі қанамады – құрсақ көтермеді, бала таппады. Өкшесін басты – жасы шамалас, жасы таяу адамдар туралы айтылады. Өкшесін жерге тигізбеді - а) аяғының ұшымен жүрді; ә) жаяу жүргізбеді, көтермеледі, б) қуып жіберді. Өкше [табан] тіреді - а) берік бекіп қарсы тұрды; ә) бір жерге тұрақтап мекен қылды