Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
өлермендік
1. Өлім халіне жетушілік, арып-ашып жүдеушілік. Өлермендікпен бұл қысты да артқа тастауға жақын қалды (Исабеков) 2. ауыс. Өлген-тірілгендігіне қарамаушылық, жанкештілік. Өлермендікпен арпалысты, босатпады (Иманбаев). Өлермендік жасады [қылды, етті] – қара күшке салды, жанкештілік жасады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: өлермендік


будет выглядеть так: Что такое өлермендік