өлім
1. Тіршіліктің бітуі, ажал, қаза. Ол Зәмзәні өлімнен алып қалды (Сұбханбердин). 2. ауыс. Ар, ұят, намыс. Басқара алмасам, нағыз өлім сол ғой маған (Сарғасқаев). Өлім аузынан қалды [қайтты] – өле жаздап барып, аман қалды. Өлім аузында жатыр – ауруы меңдеді, әл үстінде жатыр. Өлім болды – ұят, масқара болды. Өлімге бел байлады – тәуекелге барды. Өлімге көзі қимады – есіркеді, аяды. Өлім түртті – ажал айдады, өлімге бастады. Өлім халіне жетті – ауыр қиыншылық кешті