Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә [Ө]
өңкілдеу
1. Өңк-өңк етіп қатты желу. Өрістен өңкілдеп шауып келген түйе жолындағы қазан-ошақты жайпап өтті (Тобағабылов). 2. ауыс. Бар денесімен еңкілдеп жылау. Өңкілдеп қайта жылады (Шүкіров)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: өңкілдеу


будет выглядеть так: Что такое өңкілдеу