Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
өрелеу
1. Малдың алдыңғы және артқы бір аяғын шалыс байлау, матау. Әбден бастыққанша інгенді сауар алдында өрелеп қойғанның зияны жоқ (Қымыз және шұбат). 2. ауыс. Алдаусыратып ұстау, еркіне жібермеу. Игілік би ақынды маңайынан ұзатпай, өрелеп ұстайды (Ғ.Мүсірепов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: өрелеу


будет выглядеть так: Что такое өрелеу