өркештену
1. Төбе-төбе, жал-жал, жота-жота болу. Әшейінде заңғар тартқан өзге таулар да өркештеніп шөгіп қалыпты ("Зерде"). 2. Ет алу, май басу, қоңдану. Ол ноқта-бұйдадан босатып, өркештеніп қоң алсын деп еркін жайылысқа жіберген (Әбуталиев). 3. ауыс. Көңілі өсіп, тасу, өршелену. Мен өркештеніп , Мұхаңа сүйсіне қарап қалдым (Нұршайықов)