Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә [Ө]
өртеу
1. От қойып жандыру, күйдіру, жағу. Жау жерді өртеп жіберді. 2. ауыс. Уайымға салу, қайғыға батыру. Ананың күйігі ішін өртеді (С. Мұқанов). 3. ауыс. Дуылдату, тызылдату, ашыту. Коньяк өзегін өртеп , төмен сырғи жөнелді ("Қаз. әдеб. ")
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: өртеу


будет выглядеть так: Что такое өртеу