өру
I1. Малдың жайылымға беттеп шығуы. Мал өре бастады. 2. ауыс. Көп адамның бір жерден топталып шығуы. Бір үйден өріп шығатын бір топ жансың (Сәрсекеев). Өре түрегелді – бәрі орындарынан сау етіп тұрды. Өріп жүр – қаптап, толып жүр
II
1. Жіпті, шашты, қайыстың жеке талдарын бір-біріне айқастыра орап тоқу. Шашын бір өрім етіп өрді, қамшы өрді. 2. Салынып жатқан құрылыстың іргесін көтеру, қалау. Қызыл кірпіштен өрген екі этажды мектеп үйі (Серәлиев)