Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә [Ө]
өш
1. Араз, қас, жау. Содан бері екеуі өш. Қайтқан малға қасқыр өш (Мақал). 2. ауыс. Бір затқа әуес, құмар, ынтық. Қантқа өш, аштыға өш. Өш болды – жауықты, қастасты, өштесті. Өш [өшін] алды – қарымын қайтарды, кек алды. Өші кетті – есесі қайтпады, кегін ала алмады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: өш


будет выглядеть так: Что такое өш