Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
өшу
1. Жанбай қалу, сөну. От өшті. 2. Бір заттың бетіндегі жазуы, бояуы кету, жойылу. Жазуы өшпеген сияқты (Мұртазаев). 3. ауыс. Құру, кему, жоғалу. Ол өсіп кетіп бара жатқан жоқ, өшіп кетіп бара жатыр (Дүзенов). Өшкені жанып, өлгені тірілді – үзілген үміті қайта жанды, қуанышқа кенелді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: өшу


будет выглядеть так: Что такое өшу