адағы
(Рес. , Орын. ; Орал, Жән.; Қост. , Жанг. ) аяғы, соңы. Оспанның үйі үш көшенің а д а ғ ы н д а (Орын. , Ад. ). – Қыз Жібек жырының а д а ғ ы бар еді, – дейді Керей жырау (Орын. , Домб. ). Посевтің а д а ғ ы июньге шекті (қ.) келді (Орал, Жән.). Бұл жұмыстың а д а ғ ы айналып келіп, тағы өзіне соғады (Қост. , Жанг. ). …А д а ғ ы н д а күйінішті халмен барып бітті («Қыз. Қаз. »)