айдын
1(Орал, Жаңғ. ; Рес. , Орын. ) үлкен көл. Жанғаланың жаны толған а й д ы н (Орал, Жанғ.). Басы былақ болмаса, Сағасы а й д ы н болмас (Рес. , Орын. ). Ертедегі түркі жазба ескерткіштерінде айдын айдың жарығы (ДТС, 28). Жарқырап жатқан көлдің «айдын» аталуы ай жарығына ұқсатудан тууы мүмкін. [Қырғызша айдын ай жарығы (К. Юд., КРС, 30); өзб. ойдин (Узб.-рус. сл., 1959, 299)]
2
(Қар. , Қарқ. ; Орал, Жымп. ) айбын, қаһар. Ондай күш берік қолға берілгенде а й д ы н ы тіпті зорая түседі екен (Ғ. Мұст., Көз көр., 272). ...Жақсыларды орға жығасың, ...Жамандарды желіктіріп а й д ы н ы н асырып, асқақтатасың (Қ. Қар. , Алт. ізд., 174)