айлану
(Алм. : Ұзын. , Кег. ; Сем. : Абай, Шұб. ; Жамб. , Жам. ) айналу. Сен шыркөбелек а й л а н б а й түзу жүрсейш! (Жамб. , Жам. ). Басы а й л а н ы п, жүрегі көтерілді (Алм. , Кег. ). [Қырғызша айлан (К. Юд., КРС, 31); түр. айла (н)мак (Тур.-рус. сл., 1976, 82); ұйғ. айланмақ (Уйг.-рус. сл., 1961, 14); өзб. айланмоқ (Узб.-рус. сл., 1959, 27); хақ. айлан (Хак.-рус. сл., 1953, 20), алтай. айлан (Н. Бас., ДК, 198; ДЧТ, 99). Ертедегі түркі жазба ескерткіштерінде айлан айналу (Ат-тухфа, 272); айланмақ (А. Бор., Бадаи..., 79). Түркі тілдерінде бұл сөз дыбыстардың сөз ішінде орын алмастыруы (метатеза) құбылысы нәтижесінде бірде «айналу», кейде «айлану» түрінде айтылғандығын байқаймыз]