айуан
1. (Шымк. : Мақт. , Лен. ; Қарақ. ) үй алдындағы көлеңке үшін істелген бөлме. Тамның іші қапырық, а й у а н ғ а шығып отыралық (Қарақ. ). 2. (Өзб. , Ташк. ) алдыңғы кіре беріс бөлме. Төргі бөлмені жылыту үшін а й у а н н а н от жағамыз (Өзб. , Ташк. ). 3. (Ауғ. ; Ир. ) үйдің ашық етіп жасалған кіре беріс жері. [Ұйғырша айван (Уйг.-рус. сл., 1961, 13); қырғ. айван (К. Юд., КРС, 29); түрікм. әйван балкон, веранда (Туркм.-рус. сл., 1940); өзб. айвон веранда (Узб.-рус. сл., 1959, 26); пар. аіуан павильон, веранда, чертог (С. Мал., ПДП, 355); айван (перс.) чертог, сарай, галлерея (Л. Буд., 1, 215); ар. айван сарай, зал (Ар.-рус. сл., 1970, 61)]