Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
айшық
1(Рес. , Орын. ) күмістен соғылған, ай, жұлдызды бейнелеген әшекей. А й ш ы қт ы жаулықтың шекесіне іліп қояды (Рес. , Орын. )
2
(Орал, Жән.) жүгеннің ауыздығына орнатылған, әшекейлі көлденең темір. А й ш ы ғ ы бар жүгенді қонақ мінетін атқа жүгенде (Орал, Жән.), айчык ауыздық бөлегі (Л. Буд., 181), аіцык бұл да сол мағынада (В. Радл., Опыт..., 1, 58)
3
1. (Гур. : Маңғ. , Тең. , Есб; Қ-орда, Жал. ; Түрікм. ; Красн. , Таш. , Мары) ай сияқты мәнері бар, сырғаның жеңіл, кіші түрі. Е, шырағым-ай, баяғыда құлағымызға а й ш ы қ та салдық, сонақ та (қ.) салдық қой (Гур. , Есб. ). А й ш ы қ сырға тағып машық қылғаным жоқ Қ-орда. , Жал. ). А й ш ы қ құлаққа жеңіл келеді (Түрікм. , Красн. ). 2. (Орал, Қара. ) үлкен сырға. Біздің жақтың қыздары әлі а й ш ы ғ ы н тастаған жоқ (Орал, Қара. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: айшық


будет выглядеть так: Что такое айшық