айыр
11. (Түрікм. : Красн. , Тедж. ) құдықтың басына қадалған қос ағаш, сол арқылы құдықтан су тартады. Құдыққа а й ы р үшін екі шалмен (қ.) жібергем (Түрікм. , Красн. ). 2. (Шығ.Қаз. , Күрш. ; Жамб. , Шу; Талд. , Гв. ) аша, бақан. Бөренемнің әлсіздігінен тамыма а й ы р тіредім (Талд. , Гв. )
2
(Түрікм. : Ашх. , Небид. , Красн. ) өзгеше, айырмашылық. Қазақ тілі де а й ы р а у! (Түрікм. , Ашх. ). [Түрікменше айры (Рус.-туркм. сл., 1956); түр. айрық (Тур.-рус. сл., 1977, 83); чув. уйрам (Чув.-рус. сл., 1985, 509). Ертедегі түркі жазба ескерткіштерінде айруқ (Ат-тухфа, 263); айруқ (А. Курыш., ИЛТАС, 81); адрық (ДТС, 13)]
3
(Қар. , Балқ. ) бір ойықтан екінші ойыққа бөрегенді жылжытып отыратын құрал