ақ көбелек
(Шығ.Қаз. , Ү-Н. ) ақ көңіл, аңқылдақ. Мұның кей жердегі географиялық синонимі «ақ көйлек» қалпында да көрінеді. Тіркестің ең негізгі, алғашқысы «ақ» сөзі болса керек те, «көйлек», «көбелек» сөздері кейін халық қосқан қосалқы тұлға деуге болады. [«Ақ» сөзінің осы күнгі түркі тілдері мен ертеректегі мағыналарынан мынаны байқаймыз. Түрікше ақы мейірімді, жомарт (Тур.-рус. сл., 1977, 36); хақ. ах тамаша, өте жақсы (Хак.-рус. сл., 1953, 35). Ертедегі түркі жазба ескерткіштерінде ақы жомарт, мейірімді (Э. Надж., ИССТЯ, 1, 219), эгы жақсы, рақымды (Ат-тухфа, 271), ахы ақкөңіл, жомарт (ДТС, 71, 48)]