Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
алабың
(Монғ. ) өрісің, ауқымың. – Алданышың аз, а л а б ы ң тым тар болғандықтан сол-ай. Қайғы қара басыңдікі болса, жалғыздың ісі – жазым (М. Құрман., 41)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: алабың


будет выглядеть так: Что такое алабың