алағай-бұлағай
(Түрікм. : Көнеүр. , Тахта, Таш. , Красн. , Қиян. , Небид. , Ашх. ; Қ-орда: Арал, Сыр. ) аласапыран, алай-түлей, дүрліккен. Ертеде а л а ғ а й-б ұ л а ғ а й кезде келген едік (Түрікм. , Ашх. ) …есі бар адам дәл осындай а л а ғ а й-б ұ л а ғ а й д а әлдебір ізді іздеп, сонан мән-мағына таппақ боп әлек бола ма? (Ә. Нұрп., Сең, 372). Шашы да дода-дода, а л а ғ а й-б ұ л а ғ а й, екі көзі аппақ күнде көп отырғаннан оңып кеткен екен дейді (Ж. Нәжім., Кішк., 240). Аланг бұлан кенеттен көтерілу, дүрлігу (СС, 250); Алаң-булаң тынышсыз (В. Рад., Опыт..., 1, 358)