алал
(Шығ.Қаз. , Күрш. ; Сем. : Абай, Шұб. , Аяг. , Ақс. , Көкп. ; Гур. , Маңғ. ; Алм. , Кег. ; Тау., Қош. ; Түрікм. , Таш. ; Монғ. ) адал. А л а л д ы қт ы ң түбі адамдық (Шығ.Қаз. , Күрш. ). Істің а л а л ы н а келгенде мәселе осылай шешілу керек (Сем. , Көкп. ). Бүгін «А л а л д ы қ сыны» деген кино болады (Гур. , Маңғ. ). Өкіметке әйтеуір, шамамыз келгенше а л а л еңбек еттік (Түрікм. , Таш. ). Ақшаның а л а л ы тұр ғой арамы қолға түсіп тұр ма?! Болса аянайын ба-ей! (С. Тәу., Ақыр. Жән., 275). Құдайдан сұра жігіттер, Адамға тұрма үңіліп. Анық а л а л тамақ сол – Табан ақы, маңдай тер (Ақыт, 9)