алғау
1(Алм. , Шел. ; ҚХР ) күпті болу, уайым-қайғы. Үсеннің ішіне а л ғ а у түсіп, беймазалана бастады (Алм. , Шел. ). Ауруда а л ғ а у жаман, Адамда жалқау жаман (Мақал). Ойға а л ғ а у түсіру (ҚХР ). Бір күні бітсе демі – сүрінеді, Топ жарған тұлпарың да озған дудан. А л ғ а у с ы з айтқан сөзің көпке ұнаса, Секілді көңіл – үйдің кірін жуған (Кете Жүсіп, Өлең., 23)
2
1. (Гур. , Маңғ. ) ащы, кермек. А лғ а у су екен (Гур. , Маңғ. ). 2. алғау: алғау жасау, тұз салу. Тамақтың тұзы кемдеу екен, шамалы а л ғ а у жасап жіберетін (Гур. , Маңғ. )
3
(Орал, Жымп. ) жақтау. Орайы келген бір жиындарда бастықтардың емеуірімен біреуді а л ғ а п, біреулерді беталды қарғап өтетін (Ғ. Сл., Заман., 249)
4
(Монғ. ) қанағат. Көпшілігі көн етіктің қоншын, көн тоқымын суға жібітіп, шайнап соны а л ғ а у етіп жүр еді, бүгін су да жоқ (М. Құрман., 124)