Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
алым
1(Жезқ. , Ағад. ; Қост. : Об. , Жітіқ. ) аласы, алатын нәрсе. Құдайдан алған а л ы м ың ы з бар ма? (Жезқ. , Ағад. ). А л ы м ақшасын сұрап ауылнай бір жағынан дігірлейді (Б. Майл., Шығ., III, 30). [Қырғызша алым салық (тарихи сөз) (К. Юд., КРС, 53); хақ. алым борыш, аласы (Хак.-рус. сл., 1953, 25); ұйғ. алым аласыны алу (С. Мал., ЯЖУ, 15). Ертедегі түркі тілі сөздіктерінде алым борыш, кіріс (ДТС, 35)]
2
(Қост. : Семиоз. , Тар. ) пара. А л ы м бермей тамағына, Қарар ма ол сенің әліңе (Қост. , Тар. )
3
(Гур. , Маңғ. ) ғалым. А л ы м болып, не болар, Оқығанын жұтқан соң, Әми болып жат болмас, Естігенін тұтқан соң (Гур. , Маңғ. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: алым


будет выглядеть так: Что такое алым