арда
11. (Қ-орда: Сыр. , Жал. , Қарм. ; Қост. , Семиоз. ; Гур. , Есб. ) ерте туған бұзау. Биылғы а р д а бұзау келесі жылы жақсы тана болады Қ-орда. , Жал. ). А р д а н ы етке тапсырғалы отырмын (Қост. , Семиоз. ). Мұның өзі марқайған бұзаулардың енелерін а р д а еміп жүдетуге соқтырады («К-з жолы», 8.01.1956, №3). 2. (Жамб. , Шу) бір, бір жарым жастағы тайынша. 3. (Қарақ. ) екі биені бірдей еметін құлын мен екі қойды қатар еметін қозы. Ал, қазақ әдеби тілінде «арда» деп екі жылға дейін емген құлынды айтады
2
(Гур. : Маңғ. , Есб. ; Монғ. ) надан, түк білмейтін адам. Шырағым, мен түк білмейтін а р д а м ы н ғой (Гур. , Маңғ. )
3
(Шығ.Қаз. : Зайс. , Тарб. ) арна (өзеннің). Жазғытұрым өзеннің а р д а с ы суға молаяды (Шығ.Қаз. , Зайс. )