арма
(Түрікм. : Таш. , Ашх. , Мары, Тедж. ; Қ-орда, Арал) қуат, қайрат беруге айтылатын сөз немесе қошаметтеу, құрметтеу. Іске сәт, а р м а, Құлеке! (Түрікм. , Тедж. ). О, орақшылар, а р м а ң ы з, ораққа береке Қ-орда. , Арал). [Түрікменше армак шаршау (Рус.-тур., сл., 1956); қарақ. харма (Карак.-рус. сл., 1958); өзб. хорманг (Узб.-рус. сл., 1959); ар шаршау (С. Мал., ПДП, 359); ачтад шаршау (А. Бор., 40); арма шаршамайтын (СС, 250). Бұл деректер бойынша, сөз түбірі «ар», мағынасы шарша, осыған болымсыздық көрсеткіші -ма қосылып, «арма» тұлғасы туындап, «шаршама» ұғымы қалыптасқан]