атыз
1. (Қ-орда: Сыр. , Жал. , Қарм. , Қаз. ; Қост. : Жанг. , Аман. ; Жамб. : Шу, Луг. , Мер. ; Ақт. : Ойыл, Ырғ. ) қолдан суарылатын егістік жердің бір бөлегі. Әрбір а т ы з д ы ң көлемі ширек гектарға жақын болу керек Қ-орда. , Сыр). Сона бір а т ы з қауынның су ішпей қалуы қырсық болды (Қ. Әбд., Тәт. қауын., 26, 36). Мына жатқан а т ы з д а р ғ а бүгін күні бойы су жіберіңдер (Ақт. , Ойыл). 2. (Ақт. : Ойыл, Ырғ. ) егіндік жерді бөліп-бөліп суаратын кішкене арық. Шығырдан шыққан су а т ы зғ а құяды (Ақт. , Ырғ. ). 3. (Жамб. : Шу, Мер. , Луг. ) жұқалап тартып кеткен жол. А т ы з ғып із тартып кет (Жамб. , Шу). Арықтар мен а т ы з д а р д ы, тоғандар мен қоймаларды, бөгеттерді, жылғалар мен сағаларды ерсілі-қарсылы жөңкіліп есіп, ат үстінде жүрген сушылар да көп, еңбегі еш болған мұраптар да көп («Оңт. Қаз. », 30.07.1950, №153). 4. (Қарақ. ) аңыз, егін егілген жер. Айдостың а т ы з д а р ы әлі жатса керек (Қарақ. )