аша
1(Талд. , Гв. ; Сем. : Мақ. , Аяг. ; Шығ.Қаз. , Тарб. ; Қост. , Фед. ) айыр. Менің а ш а мд ы кім алды? (Талд. , Гв. ). Айырды тістің санына қарай үш а ш а, төрт а ш а деп атай береді. Сахнада тарелка айналдырғанша, қолыңа а ш а алып, қырман басындағы веялкаға барғаның жөн болар (Сем. , Мақ. ). [Монғолша ац айыр (Монғ. -қаз. сөз., 1954, 29)]
2
(Тау., Қош. ; Шығ.Қаз. , Ү-Н. ) аяқ. Кешелі бері бір а ш а м бастырмай қалды деп отыр ол (Тау., Қош. ). [Қырғызша ача бұт, шат (К. Юд., КРС, 81)]
3
(Қар. , Шет) бақан. Кигіз үйді а ш ам е н тіреп қой (Қар. , Шет). [Қырғызша ача тарам, тарау (К. Юд., КРС, 81); ұйғ. ача тарам, тарау (Уйг.-рус. сл. 1961, 23); Шыңжаң ұйғ. ача ағаштың екі айырым бұтағы (С. Мал., УНС, 95)]
4
(Көкш. : Щуч, Еңб. , Қ-ту ; Рес. , Омбы; Жезқ. , Ұлы. ) тіреу, бағана. Үйдің а ш а с ы ескірген екен (Көкш. , Щуч. ). Мына үйге а ш а салу керек (Жезқ. , Ұлы. ). Сасқан Асқар жүгіріп келе жатыр еді, маңдайы а ш а ғ а тарс ете түсті, есі ауып қала жаздады, көзінің оты жарық ете түсті (С. Мұқ., Шығ., 3 т., 36)
5
1. Қ-орда. , Қарм. ) арық түрі. А ш а жармадан ажырап, егіннің жабына құяды Қ-орда. , Қарм. ). 2. (Рес. , Сарат. ) арна, кіші өзен. Жазғытұры өзен тасығанда а ш а ғ а су құяды (Рес. , Сарат. )
6
(Гур. , Маңғ. ) екі таудың жігі, арасы
7
(Қарақ. ) арықтың екіге бөлінген жері, айырығы. Қазақы а ш а д а ғ ы ауылда әңгіме білетін ғаррылар бар (Қарақ. )