бақал
1(Жамб. , Шу) ұсақ-түйек сататын саудагер. Чыны б а қ а л д ы ң қолына түссе, қымбат сатады (Жамб. , Шу)
2
(Сем. : Ақс. , Абай) мықыр, тапал адам. Алдымызда келе жатқан б а қ а л кісі Әйтімнің бауыры. Өспей қалған нәрселерді де б а қ а л деп айтамыз (Сем. , Ақс. )
3
(Қ-орда: Сыр. , Жал. , Шиелі; Жамб. , Шу; Алм. , Іле) бидайдың келтегі, дәні түспей қалғаны. Зәрлі жұмысың болмаса, жүгерінің б а қ а л ы н жинасып жібер (Жамб. , Шу). Комбайнмен қанша таза жиналғанымен бидайдың б а қ а л ы байқалады Қ-орда. , Жал. )
4
(Қост. , Аман. ) қисық, қыңыр. Ол өзі бір б а қ а л адам (Қост. , Аман. )
5
(Рес. , Сарат. ) риза. Қабес бөлген соң оған б а қ а л болу керек (Рес. , Сарат. )