бақалақ
1(Гур. , Маңғ. ) бір нәрсенің аяқ жағы, етек жағы. Ұршықтың қаңғалағы кебеженің б а қ а л а қ жағында жатыр (Гур. , Маңғ. )
2
Қ-орда. , Арал) қарғаша, жіпсе (қ.), құранды есіктің тақтайларын ұстау үшін қағылған көлденең ағаш. Б а қ а л а қ 2-3 жерден қағылады Қ-орда. , Арал)
3
1. (Ақт. , Ырғ. ) қол диірменнің ортасындағы айыр ағашы. 2. (Жамб. , Шу) қол диірменнің астыңғы тасының діңгегі
4
(Ақт. , Ырғ. ; Қ-орда, Арал) шығырдың тіс ағашы. Б а қ а л а қ шығырдың дөңгелегінде болады (Ақт. , Ырғ. )
5
(Алм. , Талд. ) бидайдың түспей қалған басы. қ. бақал 3.
6
(Ақт. , Ырғ. ) 1. шананың шабағы (шананың табаны мен жақтауын біріктіретін қысқа шабаш); шананың бақалақтары. Бір шананың әр табанында 4-5 б а қ а л а қ болады. 2. шығырдың тіс-тіс ағашы. Б а қ а л а қ шығырдың дөңгелегінде болады (Ақт. , Ырғ. ). Егін суаруға шығырды пайдаланбайтын жерлерде, сөздің екінші мағынасы кездеспейді. 3. сағанақ (күлдіреуіштің бақал ағашы); бақалақтар күлдіреуішке көп келеді. 4. (Орал, Чап. ; Рес. : Сарат. , Орын. ) дөңгелектің шабағы. Дөңгелектің б а қ а л а қ т а р ы н ы ң бір-екеуі түсіп қалыпты (Рес. , Сарат. )
7
(Түрікм. , Красн. ) бүркіттің екі аяғының ортасына салатын шынжыр. Б а қ ал а қ т ы бүркітті жаңадан қолға үйрете бастағанда екі аяғына салады (Түрікм. , Красн. )
8
(Қост. : Фед. , Семиоз. ) шымылдықтың бау өткізетін балдағы, сырғасы. Шымылдықтың б а қ а л а ғ ы жалпақ болса, қосымша көрік береді (Қост. , Семиоз. )