баю
1(Орал: Чап. , Жымп. ; Қост. , Аман. ; Жамб. , Шу; Ақт. , Ырғ. ; Рес. , Орын. ) бату. Балалар күн б а й ы м а й ақ келді. Күн б а й ығ а л ы қай заман (Орын. , Ад. ). Сәлім ауылға келгенде күн б а й ы ғ а н кез еді (Орал, Чап. ). Күн б а й ы п баратыр екен, мен қораны бекітіп келейін (Жамб. , Шу). Күн мана б а й ы ғ а н (Қост. , Аман. )
2
(Монғ. ) біту, аяқтау. Төлді б а й ы д ы (төлді көгендеп бітті) (Монғ. )