Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бейсеубет
(Орал: Чап. , Жымп. , Жән.; Қост. : Жанг. , Об. ) мезгілсіз, бет алды, ретсіз. Егіс маңында б е й с е у б е т шылым тартпаңыз (Орал, Жән.). Егінде б е й с е у б е т жүрген мал кімдікі? (Қост. , Об. ). Х. Есенжановта) – бейсеуіт. Көшеде ешбір б е й с е у і т жүріс те, қимыл да көзге түспейді (Х. Есен., Ақ Жай., 44). қ. бексеубет.
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бейсеубет


будет выглядеть так: Что такое бейсеубет