Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
А [Б] Г Д Е Ж З И І К Л М Н О П Р С Т У Х Ч Ш Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бейуаз
1(Шығ.Қаз. , Тарб. ) бөгде, қалыс. Сіз б е й у а з адамсыз ғой! (Шығ.Қаз. , Тарб. )
2
(Монғ. ) бейқам, момын. Ма- ңайындағы б е й у а з жатқан елді тонап, өлімге, қайғы-қасіретке душар етті (Монғ. ). Қарапайым уранхай халық б е й у а з қазақтарды құшақ жая қарсы алды (Ә. Мініс, А. Сарай, 15)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бейуаз


будет выглядеть так: Что такое бейуаз