Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бек
1. (Тау., Қош. ; Шығ.Қаз. , Зайс. ; ҚХР ) гүлді шөптің тамыры, оны адам жейді, дәмі картошка сияқты, үгітіліп тұрады, жұмсақ, бос болады. Ол таудан б е к алып келді (Тау., Қош. ). 2. (ҚХР ) таулы жерде өсетін ақ гүлді, тамыры жеуге келетін көп жылдық өсімдік. Жағаға қонсаң іргеде б е г і бар тамақ болатын (ҚХР ). Генералды тапқанша б е к қазап, сарана қайнатып жесем де осынау тілбермес бекіністі тауда кемді күнді өткізбеймін бе? (А. Қалиұлы.)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бек


будет выглядеть так: Что такое бек