беке
1Қ-орда. , Арал) таяз, шеті бекітілмеген, қоршалмаған құдық. Содан жолда үлкен әкелеріміздің б е к е с і н е бардық Қ-орда. , Арал)
2
(Ақт. : Жұр. , Ырғ. ; Қост. , Жанг. ; Қ-орда: Қарм. , Сыр. , Шиелі) қан тастау кезіндегі жылқының терісі тесіліп, қан ағып жүруі. Жаз айында атта б е к е болады (Ақт. , Жұр. ). Бұған байланысты «бекелеу» етістігі қолданылады. Мына бір аттың тұла бойы б е к ел е п кетіпті ғой (Ақт. , Ырғ. ). Қызылорданың ыстығында б е к е ауруымен жылқылар жиі ауырады Қ-орда. , Шиелі). Сен ала атты кеше ыстыққа қойып, бүгін үстін б е к е қаптап кетіпті (Қост. , Жанг. )