белағаш
1. (Түрікм. : Красн. , Небид. , Жеб. ; Алм. , Кег. ) үй төбесіне салатын арқалық. Үй саларсың-ау, б е л а ғ а ш жасауға ағаш табу ірә (қ.) қыйын (Түрікм. , Красн. ). Б е ла ғ а ш т ы тамның төбесіне салдық (Алм. , Кег. ). Бөлменің дәл орта тұсында б е л а ғ а шқ а салбырай байланған ап-ауыр сопақша нан (Б. Соқ., Жекпе-жек, 114). 2. (Рес. , Орын. ) есіктің тақтайын ұстап тұратын көлденең шегеленген ағаш. Есіктің б е л а ғ а ш ы н қайта салды (Орын. , Ад. ). Кейде жіпсе деп те атайды. 3. (Жамб. , Шу) арбаның алдыңғы және артқы дөңгелегін байланыстырып тұратын ағаш