Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бытқыл
1. Қ-орда. , Арал; Орал, Жән.) шөбі мол кедір-бұдыр, ойлы-қырлы жер. Б ы тқ ы л жер машинамен шөп шабуға қолайсыз ғой Қ-орда. , Арал). Ат б ы т қ ы л д а жайылып жүр (Орал, Жән.). 2. (Тау., Қош. ; Шығ.Қаз. , Ү-Н. ) шұрайлы, отты, ағаш аралас өскен жер. Б ы т қ ы л жер малға жайлы келеді (Тау., Қош. ). 3. (ҚХР ) қалтарысты, ұңғыл-шұңғылы көп жер. Мендағы қызыл түлкі б ы т қ ы л д ағ ы (ҚХР )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бытқыл


будет выглядеть так: Что такое бытқыл