Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
гөш
(Өзб. , Ташк. ; Қ-орда, Арал; Қарақ. : Шым. , Хож. , Амуд. ) ет. Қойдың г ө ш і н е н жасалған кәуәп (қ.) бәрінен мазалы келеді (Қарақ. , Хож. ). Білді де талатқанын жауға г ө ш і н, Шалдырды шапшаңдатып керней, сырнай. Тұраннан түнде тиген алуға өшін (Т. Ізт., Рүс. дас.). [Өзбекше гушт (Узб.-рус. сл., 1959)]
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: гөш


будет выглядеть так: Что такое гөш