Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
далбай
1. (Ақт. , Ырғ. ; Орал: Чап. , Жымп. ; Қ-орда: Арал, Сыр. , Жал. ; Қост. , Жанг. ; Өзб. , Ташк. ) күн өтпеу, маса шақпау үшін киетін тымақ тәрізді жеңіл бас киім. Д а л б а й кимеген шашы жоқ тақырбасты маса опоңай талап тастайды (Қост. , Жанг. ). Мал базарының шетінде ат үстінде тұрған д а л б а й л ы кердерілер Жайықтың ішкі бетіне қарай иегімен меңзеп... (Х. Есенж., Ақ Жай., 8). Д а л б а й л ы кең желең киген бір маска келіп тоқтайды, князь ойланып тұрады (Қ. Аманж., Шығ. жин., 2 т., 401). Ақ таяғын кеудесіне тіреп, қара д а л б а й д ы баса киіп Әлекең тұр (Б. Майл., Шығ., III, 247). қ. күләпәрә, жалбағай. 2. (Қарақ. ) түлкі терісінен тігілген үлкен тымақ. 3. (Көкш. ) ішін сымнан тоқып істеген батырлардың бас киімі
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: далбай


будет выглядеть так: Что такое далбай