Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
А Б Г [Д] Е Ж З И І К Л М Н О П Р С Т У Х Ч Ш Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
даң
1(Ақт. : Байғ. , Шалқ. ) даңқ, атақ. Ел-жұртқа д а ң болған кісі (Ақт. , Байғ. ). Осы ас көпке д а ң болды, Асқа сойған көп малдан Аққан өзен қан болды (Н. Байғ. , Шығ., 128). Қарабай мен Сарыбай аңға шыққан, Екеуінің дәуірі д а ң ғ а шыққан (Қозы Көрпеш – Баян сұлу)
2
(Алм. , Нар. ) дау, жанжал. Ол бір сотанақ неме екен – бізге көнбей д а ң шығарды (Алм. , Нар. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: даң


будет выглядеть так: Что такое даң