даңдама
(Маң. , Шевч. ; Ақт. , Ойыл; Орал: Чап. , Жымп. ; Қарақ. ) 1. у-шу, айқай-шу, дабырлаған әңгіме. Д а ң д а м а біртіндеп көбейе берсе, жұмысқа кесел келтіреді (Ақт. , Ойыл). Кейде дабыр сөзімен қосарланып д а ңд а м а – дабыр деп те айтылады. Д а ң д ам а – дабырдан да түк ұға алмай, өзіне созылған әр ерінге бетін, маңдайын тосып, шаттана күліп жүрген-ді (Ә. Нұрп., Күт. күн., 284). Қонақ келіп, бәріміз жиналып, әңгіме айтып д а ң д а м а болдық (Орал, Жымп. ). 2. ойын-сауық, ырду-дырду. Күнді д а ң д а м а м е н босқа өткізулі (Маң. , Шевч. )